هدف اصلی پژوهش، بررسی جایگاه آموزش تلفیقی به منظور توسعه نیروی انسانی در دانشگاه پیام نور بود. برای انجام پژوهش از روش توصيفي- پيمايشي استفاده شد. جامعه آماري تحقيق شامل3700 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه پيامنور در سال تحصیلی1402-1401 بود كه با استفاده از روش نمونه چکیده کامل
هدف اصلی پژوهش، بررسی جایگاه آموزش تلفیقی به منظور توسعه نیروی انسانی در دانشگاه پیام نور بود. برای انجام پژوهش از روش توصيفي- پيمايشي استفاده شد. جامعه آماري تحقيق شامل3700 نفر از اعضای هیأت علمی دانشگاه پيامنور در سال تحصیلی1402-1401 بود كه با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی طبقهای 302 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اصلي جمع آوري اطلاعات، دو پرسشنامه محقق ساخته بود كه بعد از نظرسنجی به ترتیب برای آموزش تلفیقی پنج بعد مبانی پداگوژیکی، روششناسی، فنآوري، سبکهای یادگیری و استراتژی سازمانی با 40 شاخص و آلفای کرونباخ 903/0 و برای توسعه نیروی انسانی پنج بعد دانش و آگاهی، نگرش و بینش، مهارت ورزی، تفکر خلاقانه و رضایت شغلی با 39 شاخص و آلفای کرونباخ 893/0 بدست آمد. براي تجزيه و تحليل داده ها، از آزمون رگرسيون سلسله مراتبي و معادلات ساختاري مبتنی بر بسته نرم افزاری SPSS21استفاده شد. نتیجه اولیه پژوهش نشان داد که آموزش تلفیقی بر توسعه نیروی انسانی و ابعاد آن اثرگذار بوده است. به عبارتی، آموزش تلفیقی در سطح آلفای 05/0 به ترتیب بر ابعاد دانش و آگاهی(573/0) بینش(510/0)، رضایت شغلی(362/0)، تفکر نقادانه(351/0) و مهارت ورزی(241/0) اثرگذار بوده است. نتیجه نهایی پژوهش نیز نشان داد، از آنجا که مقدار خي دو نسبت به درجه آزادي(19/19.89 ) برابر با 05/1 كوچكتر از 3، شاخص نيكويي برازش برابر با 97/0و شاخص نيكويي برازش تعديل شده برابر با93/0 بزرگتر از 90 درصد استاندارد، مقدار ريشه خطاي ميانگين مجذورات تقريبي برابر با 0029/0كوچكتر از سطح معناداري استاندارد01/0و مقدار ارزش بحراني برابر با 38321/0 بزرگتر از سطح معناداري استاندارد 05/0 بوده كه از یک سو، بيانگر برازش خوب مدل بوده و از سوی دیگر، بيان كننده رابطه علي بین آموزش تلفیقی و توسعه نیروی انساني بوده است.
پرونده مقاله
پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری توسعه فردی مدیران مخابرات ایران انجام شده است. توسعه فردی رویکردی مؤثر در توسعه نظاممند و توانمندسازی مدیران است.
مواد و روشها: روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی است که، روابط اجزای مدل بررسی می شود. جامعه پژوهش شامل مدیران مخابرا چکیده کامل
پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل ساختاری توسعه فردی مدیران مخابرات ایران انجام شده است. توسعه فردی رویکردی مؤثر در توسعه نظاممند و توانمندسازی مدیران است.
مواد و روشها: روش پژوهش توصیفی، از نوع همبستگی است که، روابط اجزای مدل بررسی می شود. جامعه پژوهش شامل مدیران مخابرات به تعداد 220 نفر با استفاده از روش نمونهگیری تصادفی و از جدول مورگان، 140 نفر انتخاب. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامه محقق ساخته توسعه فردی مدیران با پایایی(96/0=α) استفاده که 16 مؤلفه و سه بعد توسعه شامل عوامل مؤثر بر توسعه فردی، فرایند و اقدامات توسعه فردی و شایستگیهای فردی مدیران مورد بررسی قرار گرفت.
نتیجهگیری: نتایج با کمک نرم افزار لیزرل و تحلیل مدلیابی معادلات ساختاری، نشان داد مدل ساختاری توسعه فردی مدیران مخابرات شامل سه بعد مؤثر بر توسعه فردی، فرایند و اقدامات توسعه فردی و شایستگیهای فردی مدیران مخابرات بوده که هر یک از این ابعاد دارای مؤلفههای مشخص بوده و مدل از برازش مناسبی برخوداراست. لذا توسعه فردی مدیران در یک ساختار نظاممند از عوامل مؤثر تا تحقق شایستگیهای فردی، مورد توجه قرار گرفت. همچنین، عوامل مؤثر فردی با ضریب مسیر (37/0=γ)، بر فرایند و اقدامات تأثیردارد. فرایند و اقدامات با ضریب مسیر (17/0=γ)، بر شایستگیهای فردی تأثیرگذاشته است. ارتباطات بین اجزای مدل حاکی از وجود فرایندی مشخص و به هم وابسته است به گونهای که عوامل مؤثر بر فرایند و اقدامات، فرایند و اقدامات بر شایستگیهای فردی تأثیر دارد. بررسی اعتبار مدل با معادلات ساختاری و روابط کمی بین ابعاد مدل مورد تأیید قرار گرفت.
پرونده مقاله