آسیب¬شناسی فعالیت¬های آموزش و بهسازی منابع انسانی بر اساس مدل سه شاخگی (مورد مطالعه: صنایع الکترونیکی فجر)
محورهای موضوعی :
غلامرضا شمس مورکانی
1
(دانشگاه شهید بهشتی)
علی فاطمی صفت
2
کلید واژه: آسیب¬, شناسی آموزش و بهسازی آسیب¬, های غیر فرایندی,
چکیده مقاله :
تحقیق حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی آسیب های موجود فعالیت های آموزش و بهسازی منابع انسانی صنایع الکترونیکی فجر (شامل سه بعد فرایند، ساختار و محیط) انجام شده است. رویکرد پژوهش حاضر از لحاظ روش، ترکیبی است؛ بدین معنا که در گام اول (مطالعه کیفی) ابتدا براساس روش نمونه گیری در دسترس به مطالعه اسناد و تحقیقات مرتبط پرداخته شد و پس از مقوله بندی آسیب ها بر اساس مدل تحقیق، چارچوب مصاحبه تدوین و با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند با 10 نفر از کارکنان و مدیران به منظور شناسایی آسیب های فعالیت های آموزش و بهسازی صنایع الکترونیکی فجر، مصاحبه انجام شد. در مرحله کمی پژوهش، پس از تبدیل آسیب های شناسایی شده به گویه ها و تدوین ابزار پرسشنامه، نسبت به اجرای آن اقدام شد. این افراد با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای بر اساس فرمول کوکران از جامعه آماری که 250 نفر، شامل کارمندان و مدیران صنایع الکترونیکی فجر بودند، 126 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده های کمی از آمار توصیفی و آمار استنباطی (t تک نمونه ای، طیف مطلوبیت نانلی، t گروه های مستقل، برآورد میانگین جامعه و آزمون فریدمن) استفاده شده است. نتایج بیانگر آن است که واحد آموزش صنایع الکترونیکی فجر در تمام ابعاد مدل اعم از بعد فرایندی، ساختاری و محیطی و در تمامی مقوله-های هریک از ابعاد در وضعیت کاملاً آسیب و نسبتاً آسیب قرار دارد
This study aimed at identifying and ranking human resource deficiencies in training and development activities at Fajr Electronic Industries, based on three branches model (process, structure and environment dimensions). Concerning methodology, it has been adapted the complex method which is a combination of qualitative and quantitative methods. In qualitative phase, according to information-rich sampling method, all related documents and researches were reviewed and interview framework was developed after categorizing the identified deficiencies based on three branches model,. According to purposeful sampling method, 10people were selected to be interviewed in order to identify more deficiencies. In quantitative part, the questionnaire was developed through converting identified deficiencies to questionnaire items and then distributed among 126 of employees. They were selected from all employees (including managers) of Fajr Electronic Industries (N=250) based on stratified random sampling method. Since the content of questionnaire was based on the results of reviewing documents and interviews, its content related validity is admitted. Descriptive and inferential statistical methods (including one sample t-test, two independent sample t-test, estimation of mean, and Friedman test) were used to analyze the quantitative data. Results indicated that education office of Fajr Electronic Industries - in all studied dimensions- is at quiet defected or almost defected statues
آگاه، جعفر. (1392). چرا دوره‌های آموزشی در شرکت‌ها و سازمان‌ها اثربخش نیست. دومین همایش آسیب‌شناسی سازمانی با رویکردی کاربردی مبتنی بر تجربیات اجرایی در سازمان¬ها، تهران.
ابطحی، سید حسین. (1366). مفهوم، خواص و مشکلات آموزش کارکنان. فصلنامه مدیریت دولتی، شماره 1.
ابطحی، سید حسین. (1383). آموزش و بهسازی منابع انسانی. تهران: مؤسسه مطالعات و برنامه¬ریزی آموزشی سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران.
اسحاقی، ابیانه و لطیفی، محمد قاسم. (1380). آموزش ابزار توسعه منابع انسانی. نشریه صنعت لاستیک ایران، شماره 21.
اسفندیاری، حسین و رضازاده، مینا. (1390). راهکارهای مؤثر در آموزش سازمانی. نخستین همایش آسیب‌شناسی آموزش سازمانی، مشهد.
اسکندری، شهرام. (1390). اثربخشی آموزش‌های سازمانی: عارضه‌ها و راهکارها. نخستین همایش آسیب‌شناسی آموزش سازمانی، مشهد.
اسماعیلی، بابک. (1385). آسیب‌شناسی ضمن خدمت کارکنان سازمان¬ها در ایران. توسعه مدیریت، شماره 71.
اشرفی،رامین و آگاه، جعفر. (1390). نقش آموزش و بهسازی نیروی انسانی بر بهره¬وری سازمان¬ها. نخستین همایش آسیب‌شناسی آموزش سازمانی، مشهد.
اکبری، سهیلا. (1382). بررسی وضعیت موجود و مطلوب فرایند آموزش ضمن خدمت در مرکز آموزش بیمه ایران. پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
بابارضا، رسول. (1387). آموزش مدیران ضرورتی اجتناب‌ناپذیر. دانش مدیریت، شماره 41.
بابایی¬نژاد، عباس، شجاعی، صدیقه و خالقی، فرشته. (1392). علل و عوامل کاهش اثربخشی آموزش¬های سازمانی. دومین همایش آسیب‌شناسی سازمانی با رویکردی کاربردی مبتنی بر تجربیات اجرایی در سازمان¬ها، تهران.
برقی، عیسی. (1385). آسیب‌شناسی آموزش و بهسازی منابع انسانی شرکت قطارهای مسافری رجاء. پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
برومند، نادر. (1380). آسیب‌شناسی مدیریت مشارکت جو. ماهنامه تدبیر، شماره 115.
پیدایی، میرمهرداد و نوری، فیروز. (1388). آسیب‌شناسی آموزش و بهسازی منابع انسانی مبتنی بر الگوی تعالی منابع انسانی. تهران: اولین کنفرانس بین المللی مدیران آموزش.
توکلی‌دارستانی، شقایق و شهبازمرادی، سعید. (1387). آسیب‌شناسی مدیریت منابع انسانی با هدف بهبود و توسعه. مدیریت و منابع انسانی در صنعت نفت، سال دوم، شماره 4.
تیرانداز، ابوالفضل و جلالی، ابوطالب. (1392). آسیب‌شناسی آموزش‌های ضمن خدمت کارکنان سازمان‌های دولتی. دومین همایش آسیب‌شناسی سازمانی با رویکردی کاربردی مبتنی بر تجربیات اجرایی در سازمان‌ها، تهران.
جابری، سعید. (1373). تجزیه تحلیل وضع آموزش کارکنان و ارائه الگوی بهینه برنامه‌ریزی آموزش. پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته مدیریت آموزشی، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده علوم انسانی.
جبلی، نادر. (1375). پاتولوژی منابع انسانی و تجویز همدلی در بخش صنایع ایران. نشریه صنعت و ایمنی، شماره 70.
جزنی، نسرین. (1388). مدیریت منابع انسانی. تهران: نشر نی، چاپ ششم.
جنیدی جعفری، مهدی. (1387). آسيب¬شناسي منابع انساني دانشگاه علوم پزشكي تهران با هدف بهبود و توسعه. تهران: ششمين كنفرانس بين المللي مديريت.
حجازی، یوسف و شمس، علی. (1384). بررسی عوامل مؤثر عملکرد شغلی کارشناسان ترویج کشاورزی. نشریه دانش مدیریت، شماره 68.
خراسانی، اباصلت. (1389). آسیب‌شناسی اثربخشی سازمانی در سازمان¬های ایرانی از دیدگاه کارشناسان و مدیران. مشهد: اولين كنفرانس ملي مديران آموزش و پژوهش.
خراسانی، اباصلت و عیدی، اکبر. (1389). تکنیک‌های کاربردی نیازسنجی آموزشی با تأکید بر الزامات استاندارد بین‌المللی 10015. تهران: مرکز آموزش و تحقیقات صنعتی ایران.
خضری، فریدون. (1386). بررسی میزان رضایت کارکنان اداره اوقاف و امور خیریه استان تهران در مورد مؤلفه¬های آموزش ضمن خدمت طی سال‌های 82 و 83. پایان نامه کارشناسی ارشد رشته برنامه درسی، دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
دلاوری، رضا. (1390). آسیب¬شناسی آموزش¬های سازمانی در بخش دولتی بر اساس مدل سه شاخکی. نخستین همایش آسیب‌شناسی آموزش سازمانی، مشهد.
ذبیحی، محمدرضا. (1389). آسیب‌شناسی نظام آموزش ضمن خدمت کارکنان دولت در ایران. مشهد: اولین کنفرانس ملی مدیران آموزش و پژوهش ایران.
رشتیانی، سهراب. (1392). چالش‌های فرایند آموزش سازمانی: مطالعه موردی شرکت بیمه البرز. دومین همایش آسیب‌شناسی سازمانی با رویکردی کاربردی مبتنی بر تجربیات اجرایی در سازمان¬ها، تهران.
رضایی، محمد‌صادق؛ موسوی، سید جواد؛ شایسته‌فر، محمد و کارگری، مهرداد. (1391). بررسی آسیب¬های آموزش سازمانی و ارائه راهکارهایی برای بهبود آن. دومین همایش آسیب‌شناسی آموزش سازمانی با رویکردی کاربردی مبتنی بر تجربیات اجرایی در سازمان¬ها، تهران.
سلطانی، ایرج. (1382). اثربخشی دوره¬های آموزشی در سازمان¬های صنعتی و تولیدی. مجله تدبیر، شماره 199.
سیدی، لیمو. (1389). آسیب‌شناسی آموزش منابع انسانی در سازمان پژوهش و برنامه¬ریزی آموزش. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
شاکری، فاطمه. (1392). آسیب‌شناسی فرایند آموزش در شرکت توزیع برق استان یزد: یک مطالعه کیفی. دومین همایش آسیب‌شناسی سازمانی با رویکردی کاربردی مبتنی بر تجربیات اجرایی در سازمان¬ها، تهران.
شریعتمداری، مهدی و عادل‌نژاد، آزاده. (1390). آسیب‌شناسی زیرساختی و فرایند آموزش ضمن خدمت کارکنان در سازمان. نخستین همایش آسیب‌شناسی آموزش سازمانی، مشهد.
شکوهی، علی. (1386). بررسی مشکلات آموزش کارکنان: پیشنهادات و راهکارها. برگرفته از سایت: http://www.pmo.ir/fa/publications/tahghighat
شهنوازی، عباس. (1384). آسیب¬شناسی برگزاری دوره¬های آموزشی ضمن خدمت در آموزش و پرورش شهرستان بابل. پایان¬نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه مازندران، دانشکده علوم اقتصادی¬ و دارایی.
عباس¬پور، عباس. (1389). آسیب¬شناسی سیستم انتقال آموزش: حلقه مفقوده در فرایند پایش آموزش. مشهد: کنفرانس مدیران آموزش و پژوهش.
عباسیان، عبدالحسین. (1385). اثربخشی دوره‌های آموزشی بر اساس مدل کرک پاتریک. مجله تدبیر، شماره 170.
عیدي، اکبر. (1387). سنجش اثربخشی دوره‌های آموزشی. ماهنامه تدبیر، شماره ٢٠، صص ٣2 -26.
عیدی، اکبر. (1388). پایش فرایندهای آموزش و معرفی مسائل و مشکلات موجود سیستم¬های آموزش سازمان‌های ایرانی با تأکید بر استاندارد 10015. تهران: مقاله برگزیده سومین کنفرانس تخصصی تبیین نظام‌های استاندارد آموزش (مانیتورینگ و توسعه فرایند آموزش در سازمان¬ها).
غلامی، خالد؛ محمدی، بشیر و خلیل‌بیگی، کمال. (1392). بررسی اثربخشی دوره¬های آموزش سرپرستی بر اساس ویژگی¬های سازمانی و ارائه راهکارهای مناسب جهت بهبود وضعیت آن: مطالعه موردی ستاد شرکت ملی گاز ایران. دومین همایش آسیب‌شناسی سازمانی با رویکردی کاربردی مبتنی بر تجربیات اجرایی در سازمان¬ها، تهران.
فتحي واجارگاه، كوروش. (1386). برنامه¬ريزي آموزش ضمن خدمت كاركنان. تهران: سمت.
فدایی، محمد و رهبر، رضا. (1392). ارائه مدل پیشنهادی برای آسیب‌شناسی عوامل بنیانی و فرایندی آموزش¬های سازمانی بر مبنای مدل سیپ با رویکرد کاربردی. دومین همایش آسیب‌شناسی سازمانی با رویکردی کاربردی مبتنی بر تجربیات اجرایی در سازمان‌ها، تهران.
فرهنگی، علی اکبر. (1379). پروژه بررسی و شناخت وضع موجود آب منطقه¬ای کرمان و ارائه اولویت¬های تحقیقات جهت حل برخی از مشکلات سازمان و افزایش بهره¬وری. دانشگاه تهران: مرکز پژوهش¬های کاربردی دانشکده مدیریت.
کارگرشورکی، هدایت و فداکار، اکرم. (1390). آسیب‌شناسی نظام آموزش کارکنان دولت با رویکرد جهاد اقتصادی: مطالعه موردی استانداری یزد. نخستین همایش آسیب‌شناسی آموزش سازمانی، مشهد.
کاظمی، مهدی و همراهی، مهرداد. (1388). آسیب‌شناسی دوره¬های آموزش ضمن خدمت بر اساس مدل سیپ. پژوهش‌های مدیریت، شماره 4.
کریمی، هادی. (1390). آسیب‌شناسی نیازسنجی آموزش مدیران شرکت گاز خراسان رضوی. نخستین همایش آسیب‌شناسی آموزش سازمانی، مشهد.
مؤمنی فراهانی، فرشید. (1390). بیست و یک خطای مدرسان. نخستین همایش آسیب‌شناسی آموزش سازمانی، مشهد.
مانزینی، آندرو. (1385). مدیریت تحول سازمانی و آسیب¬های سازمانی. ترجمه: علی عطافر. اصفهان: ارکان دانش.
محمدعلی¬زاده، تهمینه. (1392). آسیب‌شناسی آموزش سازمان: مبتنی بر فرایندهای آموزش شرکت مهندسی و توسعه گاز ایران. دومین همایش آسیب‌شناسی سازمانی با رویکردی کاربردی مبتنی بر تجربیات اجرایی در سازمان‌ها، تهران.
محمدی، شراره. (1392). آسیب‌شناسی آموزش¬های علمی کاربردی: مطالعه موردی مراکز علمی کاربردی شهرستان سنندج. دومین همایش آسیب‌شناسی سازمانی با رویکردی کاربردی مبتنی بر تجربیات اجرایی در سازمان¬ها، تهران.
مرعشی، سید منصور و فرجی، نسرین. (1390). ارزیابی نگرش کارکنان نسبت به سودمندی دوره¬های آموزش ضمن خدمت مرکز آموزش منطفه 3 زندان¬های کشور. نخستین همایش آسیب¬شناسی آموزش سازمانی، مشهد.
مصطفایی، محمدرضا. (1391). ممیزی آموزش و بهسازی منابع انسانی بر اساس استاندارد کیفیت 10015. پایان‌نامه کارشناسی ارشد رشته آموزش و بهسازی منابع انسانی. دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
ملایی هرندی، فاطمه و جعفری هرندی، حسین. (1392). آسیب‌شناسی نظام آموزشی کارکنان در سازمان‌های دولتی. دومین همایش آسیب‌شناسی سازمانی با رویکردی کاربردی مبتنی بر تجربیات اجرایی در سازمان¬ها، تهران.
ممی زاده، جعفر. (1375). دانش و بهسازی و نوسازی سازمان. تهران: روایت.
مهدی¬زاده اشرفی، علی و ایلکا، حسین¬علی. (1389). بررسی رابطه بین کیفیت زندگی کاری و عملکرد کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد فیروزکوه. فصلنامه مدیریت، سال هفتم، شماره بیست.
میرسپاسی، ناصر. (1389). آسیب‌شناسی آموزش و پژوهش در سازمان¬های اداری، خدماتی و تولیدی. مشهد: اولین کنفرانس ملی مدیران آموزش و پژوهش ایران.
نادی، محمدعلی و سلیمی، سمانه. (1390). آسیب‌شناسی آموزش¬های سازمانی در نظام اداری ایران. نخستین همایش آسیب‌شناسی آموزش سازمانی، مشهد.
نوری، فیروز و پیدایی، میرمهرداد. (1389). آسیب‌شناسی آموزش کارکنان در سازمان‌ها: رویکرد عملیاتی برای سازمان‌های صنعتی و خدماتی. تهران: سیمای دانش.
AFUAH, A. (2004). Bussiness Models: Strategic Management Approach. New York: MC Grow-Hill.
Alvardo, J. M. (2000). Organizational Patholog. Retrieved from: http://www. Centrogeo. com
Baldwin, J. & Hanel, P. (1999). Innovation in the Manufacturing Sector. Kingeston Tario: John Deutch Institute for the Study of Economic Policy.
Bernardin, H. J. (2003). Human Resource Management. New York: Mc-Grow Hill.
DeCenzo, D. A. & Robbins. S. P. (2002). Human resource management. New York: John Wiley & Sons Inc.
Manzini, A. (2006). Organizational Diagnosis: A Practical Approach to Company Problem Solving and Growth. Washington: American Management Association.
Martell, R. & Richard, M. (2010). The Role of Continuing Education and Training in Human Resource Development: An Administrations viewpoint. Journal of Academic Librarianship, 40(3 (,151-155.
Phillips, P. (2008). Professional Development as a Critical Component of Continuing Teacher Quality. Australian Journal of Teacher Education, 3 (1), 1-9.